خوشآمد گویی به استانهایی که به اردو گاه آمدند.
خوش آمد گویی به استانها دربدو ورو اردو یا همایش ملی..
از خراسان آمدی بوی رضا آورده ای چهره ای چون آیه مهر خدا آورده ای
اصفهانی نقشی از نقش جهان دارد دلت گر نیاوردی گز شیرین صفا آورده ای
غرش موج خزر در چهره ات بینم مه تو گیاکی هستی ف نگاهی آشنا آورده ای
پسته کرمان نخواهیم ای ز کرمان آمده خنده ای چون پسته پاک و دلربا آورده ای
من سنه چوخ ایسترم ای ترک آذربایجان چون سهند از رادمردی نامها آورده ای
شهر زنجان شهر چاقوهای بس عالیست ولی شعر براتر ز چاقو بهر ما آورده ای
من ز شیرازت چه گویم جایش گلشن است فالی از حافظ ز باغ دلگشا آورده ای
سعدیت نازم که ناز این زبان فارسی است بر گلستانش هماره التجا آورده ای
میهمان یزدی ما تو کلامت چون شکر خوشتر از نقل و نبات و باقلوا آورده ای
اردبیل از آب سر عینت شفایم جسته ام وز لطافت هم نشانی از صبا آورده ای
کهگیلویه و بویر احمد خطه شوق و ذوق ای عشایر غیرت و مهر و وفا آورده ای
گرمی اهواز دارد یار خوزستانیم نی ر نفتت یا ز نخلت خود بها آورده ای
هگمتانه شهر بب طاهر عریان ماست چون دو بیتی های او سوز ما آورده ای
دایه دایه جنگه من برارم کشته ی لرستانی ز سینه سوز ها آورده ای
یاد گرگان شد گلستان در دلم از مردمش گلبنی از گلشن شعر و نوا آورده ای
شاعران خوب سمنانی همه عاشق و شند بر دیار من ز رخ بدر و سها آورده ای
رئیس علی دلواری بوشهر نامش زنده است یار بوشهری تو او را یاد ما آورده ای
ای اراکی نام تو نازم که صاحب صنعتی وز خمینی ات سایه فر هما آورده ای
سیستان را بیشتر ها نیمروزش خوانده اند ای بلوچی نغمه ای درد آشنا آورده ای
بخت یارم گسپشته تا تو بختیاری گر تو چون من راستی صدق و وفا آوردهای
گرد گرد خاک کرمانشاه ما از شعر ناب بهر درد عاشقی اینجا دوا آورده ای
ای ز قم برخاسته از بی بی معصو مه ات ذکر و صلوات و نیایش هم دعا آورده ای
شد گلوگاهخلیج فارس هرمزگان ها تو ز عمان جان من مهر کیا آورده ای
یادی از علامه قزوینی و نامش کنم بر قزوینی تو اورا رهنما آوزده ای
دوست دارم من تو را ایلامی صاحب شرف از رشادت راستیبس نامها آورده ای
عاشق مازندران و جنگل و دریا منم از لطلفت جان من عطر صبا آورده ای
تو مگو تهرانی آزاده دل تو امام راحلی را مقتدا آورده ای
خاک کردستان که مهد مردم آزاده است اید گاه مردمش را توتیا آورده ای
بی خوش هایی پا بنه سر چاوه کم ای چاوه کم کین غنیمت را هم از لطف خدا آورده ای
گوه آبیدر چه زیبا انتظارات می کشم بر امیر یه نوائی جان فضا آورده ای
شعرت (اورامی)ز مهر دوستان شیرین شده راستی از لطف مولا کیمیا آورده ای
اردو محل دوستیهاست
اردو تمرین زندگیست
